من پـسر خـون خـدا مهـدی ام            طالب خـون شـهـدا مـهـدی ام

مادر من مـادر خـون خداست            مـادر من ائـمه را مقـتداسـت

مــادر مـن اُمّ ابــیــهـــا بـــود            مادر من حضرت زهـرا بود

مـادر مــن بهـشت احـمـد بود            روح دو پـهـلـوی محـمد بـود

مـادر مـن سـیـدة الانـبـیـاست            دائـرة الـمعـارف کـبـریـاست

مادرمن اسوۀ صبر و رضاست            آیـنـۀ پـیـمــبر و مـرتـضاست

عصمت حق هـمسر حبل المتین            اُمّ نـبــی، اُمّ کـتـاب، اُمّ دیــن

مادر من روح نماز شب است            حاصلی از تربیتش زینب است

مـادر من حـسـیـن می پـرورد            دامـن پـــاک او حــسـن آورد

مــادر مـن دسـت یــد الله بـود            دست مـگـو هـستِ یـدالله بود

مادر من بود و نبود علی ست            مادر من یاس کـبود علی ست

مادر مـن فـدایی حـیـدر است            شاهـد او نـالـۀ پشت در است

مادر من کیست؛ امیدعلی ست            مـادر اولـین شهـیـد عـلی ست

مادر من چو مـرغ بی بال شد            مثل کـتاب وحـی، پامـال شـد

حیف ازآن نخل که بی برگ شد            اول زنـدگی جـوان مرگ شد

حیف که ناموس خدا را زدند            مـادر مـظـلـومـۀ ما را زدنـد

حیف ازآن سینه که درخون نشست            حیف ازآن دست که دشمن شکست